Opis
Kiedyś quinoa znana też pod nazwą peruwiański ryż, stanowiła podstawowy składnik pożywienia Inków i Azteków. Czcili tą roślinę jako dającą życie i mianowali ją „matką zbóż”. Quinoa może w przyszłości mieć duże znaczenie w żywieniu ludzi. Wcześniej komosa służyła do wyrobu alkoholu (tzw. chichy), wypieków i także jako lek. Ziarna komosy są bogate w dobrze przyswajalne białko, zawierają wszystkie aminokwasy egzogenne oraz charakteryzują się wysoką zawartością lizyny, metioniny i cysteiny, w które tradycyjne zboża są ubogie. Nie zawiera glutenu. Nasiona są bogate także w tłuszcze nienasycone (głównie kwas linolowy, oleinowy i linolowy). Quinoa zawiera również dużo błonnika. Ilość składników mineralnych i witamin (zwłaszcza C i z grupy B), jest podobna jak w innych zbożach. Witamina E, przewyższa niemal dwukrotnie tą znajdującą się w życie i pszenicy. Ziarna komosy to bogate źródło, dobrze przyswajalnego magnezu, fosforu, żelaza, cynku, miedzi, manganu, wapnia i kwasu foliowego.
Quinoa posiada saponiny, gorzkie glikozydy, znajdujące się głównie w łupinie. Ich ilość w ziarnie może być obniżono poprzez płukanie, co nie zmniejsza jej wartości odżywczej.
Zalety:
- ma właściwości ogólnie wzmacniające cały organizm, głównie nerki i osierdzie,
- dobre źródło wapnia dla osób cierpiących na celiakię oraz osteoporozę,
- zalecana jest przy chorobach sercowo-naczyniowych, autoimmunologicznych, zwyrodnieniowych, zapalnych, miażdżycy,
- saponiny mogą wykazywać działanie przeciwnowotworowe i obniżające poziom cholesterolu we krwi,
- ma niski indeks glikemiczny, więc może być stosowane przez cukrzyków,
- Wykazuje właściwości antyoksydacyjne.
Użycie:
Komosa może być przygotowana jako osobne danie, bądź w duecie z innymi zbożami. Może też być dodatkiem do dań mięsnych, warzyw, deserów, zup, zapiekanek, płatków i sałatek. Komosa ryżowa może też być zmielona na mąkę i posłużyć np. do wypiekania chleba. Jest produktem o właściwościach żelujących i wodochłonnych, więc może być zagęstnikiem np. w sosach. Komosę po kilkakrotnym płukaniu zalewamy wodą w proporcji 1 komosy do
2 wody i gotujemy około 15 min. Następnie odstawiamy na kolejne 15 min. W czasie gotowania komosa biała bardzo pęcznieje , ma delikatny smak. Komosa czerwona i czarna po ugotowaniu jest bardziej wyrazista w smaku od białej i jest bardziej chrupiąca.
Zobacz też:
Komosa Ryżowa Czerwona, Komosa Ryżowa Czarna
źródła: I. Przetaczek-Rożnowska, E. Bubis – zboża bezglutenowe alternatywą dla osób chorych na celiakię
