Opis
Chętnie kupowane dla kanarków i papug.
W Polsce proso uprawia się w rejonach województwa lubuskiego i świętokrzyskiego, a najpopularniejsze jest proso zwyczajne. Ziarna mają barwę białą lub żółtą, a także posiadają plewkę. Proso czerwone posiada plewkę czerwoną. W Polsce uprawiana jest także odmiana z plewką żółtą. Ziarna mają podobny skład chemiczny do innych zbóż. Zawiera największe ilości węglowodanów, białko, które zawiera niezbędne aminokwasy (leucyna, izoleucyna, metionina). Nie posiada białek glutenowych. Ziarna zawierają także dużo tłuszczu (sterole, trójglicerydy, diglicerydy i kwasy tłuszczowe). Duża ich część to wielonienasycone kwasy tłuszczowe, w tym linolenowy. Znajdziemy również w składzie lecytynę. Dodatkowo proso jest źródłem soli mineralnych: magnezu, potasu i żelaza, a także krzemionki, która jest rzadko spotykana w przetworach ze zbóż. Proso to także witaminy B1, B2, B6, PP, folacyna, kwas pantotenowy i biotyna.
Zobacz też:
Źródła:
- Przetaczek-Rożnowska, E. Bubis – zboża bezglutenowe alternatywą dla osób chorych na celiakię
